We moeten ons gezond verstand gebruiken

We moeten ons gezond verstand gebruiken en doen wat goed voelt’ dat is wat ik in mijn omgeving steeds vaker hoor als het gaat om het Coranavirus. Iets waar ik helemaal niets mee kan.

In de Coronatijd heb ik al een blog geschreven over de overeenkomsten tussen autisme en de strenge regels die onze regering ons had opgelegd door de intelligente lockdown. En waar we in het begin ons allemaal strak aan de regels hielden werd de wereld eindelijk een beetje overzichtelijk en hoefde mijn hoofd niet zo hard te werken. En wat verlang ik daarnaar terug.

Op dit moment worden alle regels versoepeld en ik voel me meer gevangen dan ooit. Doordat iedereen de regels anders interpreteert en iedereen weer anders reageert moet mijn hoofd extreem hard werken. Veel mensen zeggen ook tegen mij: maak je niet zo druk, neem het niet zo nauw, ga flexibel om met de regels of nog zo’n mooie: als mensen te dicht bij jou komen dan kiezen ze daar zelf voor. Een lekker grijs gebied, waarin ik heel zwart wit ben en de regels van meneer Rutte netjes wil uitvoeren terwijl dat onmogelijk lijkt te zijn. Met resultaat dat als ik naar de supermarkt ga, ik met hoofdpijn en buikpijn terugkom of zelfs een paniekaanval krijg omdat ik niet begrijp waarom zoveel mensen te dicht bij komen en het ze ogenschijnlijk niets doet. Ben ik dan zo gek, doe ik dan zo gek, maar dit waren toch de regels?

En niet alleen mensen doen raar hoor, ook bedrijven. Het blijkt dat je bij de bioscoop nu met twee mensen uit verschillende huishoudens bij elkaar mag zitten. Ook in vakantieparken mag je met twee huishoudens in één huisje. Hoe kan je dan de 1,5 meter hanteren?

De wereld staat voor mijn gevoel nog meer op de kop dan bij de uitbraak van het Corona virus. En omdat elke situatie anders is, ben ik de wereld in elke situatie weer opnieuw aan het ontdekken. Elke dag weer.