Thuiswerken, hoe dat niet lukt
Thuiswerken, hoe dat niet lukt!
Thuiswerken, hoe dat niet lukt
Ik kijk al dagen uit naar de persconferentie van minister-president Rutte. Ik ben net zoals veel mensen benieuwd naar het nieuws wat hij gaat vertellen en of er versoepeling van de regels gaat komen. Het alle belangrijkste is natuurlijk dat we door deze coronacrisis heen komen en dat we thuisblijven voor ieders gezondheid. Maar voor mijn (mentale) gezondheid zou het heel fijn zijn als de kinderen weer na de meivakantie naar school mogen. Al is het maar een paar uren per dag.
Toen we in het begin de regels kregen van de intelligente lockdown had ik heel simpel bedacht: mijn training liggen stil dus ik heb momenteel geen werk en dan kan ik nu mooi nieuwe trainingen ontwikkelen, bezig gaan met teksten schrijven voor mijn nieuwe website en nog veel meer andere dingen waar ik door mijn werk minder tijd voor had. Ik had er helemaal zin in, maar dit was iets anders dan bedacht. Het feit dat ik geen werk heb op dit moment betekent niet dat ik niets te doen heb op een dag.
Ik had het iets te simpel bedacht: werk is er nu niet dus ik heb tijd en ruimte over in mijn hoofd voor andere dingen. Maar in werkelijkheid kom ik helemaal niet aan mijn werk toe. Ik ben alleen maar thuisjuf. In de eerste weken was het vooral voor mijn oudste zoon zoeken naar een routine en omgaan met zijn weerstand van thuis school hebben. En met mijn jongste de teleurstelling dat alle leuke dingen van groep 8 niet doorgingen.
En nu de routine er aardig in zit, blijk ik nog steeds geen ruimte te hebben om meer aan mijn werk te gaan. Het constante schakelen tussen twee kinderen, van mijn werk omschakelen naar een schoolvraag en weer andersom, de onvriendelijke auti-communicatie vanuit scholen over het schoolwerk, verschillende systemen waar mee gewerkt worden. Ik merk dat wanneer mijn kinderen het schoolwerk rond 13.00 klaar hebben, ik helemaal kapot ben en helemaal geen ruimte mee over heb in mijn hoofd en al helemaal geen energie meer heb voor mijn eigen werk. Dus ik kijk uit naar de meivakantie, waarin de jongens geen schoolwerk hebben en ik eindelijk mijn werktijd kan hebben.