Ik ben Nynke Zuurmond
en ik ben een peer
Ja, je leest het goed: ik ben een peer.
Graag stel ik mijzelf en mijn "peer-zijn" wat uitgebreider aan je voor:
Ik ben Nynke Zuurmond, ambulant hulpverlener, getrouwd en moeder van 2 fantastische jongens. Nadat bij mijn oudste zoon in 2012 de diagnose autisme werd vastgesteld, ben ik mijzelf gaan verdiepen in de wereld van autisme. Niet wetende dat bij mij op mijn 34ste in 2014 ook de diagnose autisme zou worden vastgesteld.
Hoe dat kan? Pas sinds een jaar of tien is er meer duidelijkheid over autisme bij meisjes en vrouwen. Onderzoek hiernaar is laat op gang gekomen, omdat vrouwen hun autisme meer kunnen camoufleren, meer proberen een appel (normaal) te zijn en erbij willen horen. En dat deed ik ook, want ik observeerde veel, luisterde heel goed naar wat mensen zeggen en probeerde hun gedrag te kopiëren. Dit kost veel energie, waardoor ik veel klachten kreeg zoals angsten en depressie.
Jarenlang heb ik rondgelopen in de hulpverlening op zoek naar de juiste ondersteuning, maar dat kreeg ik niet. Niet omdat mensen mij niet wilde helpen, maar omdat ik andere diagnoses kreeg en de begeleiding vooral daarop gericht was. Toen ik weer voor de zoveelste keer een nieuw traject begon in 2014 kwam ik bij een psycholoog en die begreep mij. Hij had een training over vrouwen en autisme gehad en herkende daardoor veel van mijn verhaal. Toen uiteindelijk, na onderzoek, bleek dat ik de diagnose autisme had, verwoordde hij het heel mooi:
“Nynke je bent een perenboom in een appelboomgaard en al die tijd heb je ontzettend hard gewerkt om appels aan je takken te krijgen en was je verbaasd en teleurgesteld dat het toch steeds peren werden. Nu weet je dat je een prachtige perenboom bent en vertel de andere appelbomen maar dat je een perenboom bent en altijd mooie peren zal blijven produceren.”
Ik ben dus een peer
Ik ben dus een peer en daar ben ik trots op. Door het verkrijgen van de diagnose kreeg ik eindelijk de puzzelstukken die ik nodig had om mijn leven anders in te richten. En door de juiste begeleiding en hard werken kan ik nu echt zeggen dat ik mijn leven heb kunnen ombuigen van ‘overleven naar echt kunnen leven’, al blijft het altijd met vallen en opstaan
Al mijn eigen school- en hulpverleningservaringen gebruik ik nu dankbaar als kapstok tijdens mijn trainingen, lezingen en workshops om aan mijn missie te werken: meer begrip voor autisme.
“Ik heb een missie”
Vaak nog stereotypebeeld over autisme
Ik zie dat er nog heel veel onwetendheid is over het begrip autisme. Mensen hebben vaak een stereotypebeeld over autisme gekregen door films zoals Rainman (1988) en April, May en June (2019) of door series: The Good doctor, A-typical of The Big Bang Theory. Het beeld dat in films en series vaak wordt geschetst is eenzijdig en dat terwijl er veel meer gradaties in de wereld van autisme zijn.
Mijn missie is om mensen die werken en/of leven met autisme (nog) meer inzicht te geven over wat autisme inhoudt. Door al mijn ervaringen als cliënt, maar ook als hulpverlener, kan ik theorie goed koppelen aan de praktijk. Hierdoor kan ik nog meer inzicht geven in wat voor invloed autisme heeft in een leven.
Dat is mijn kracht
Ik heb de afgelopen jaren heel veel tools geleerd waardoor ik positiever naar mijn autisme kan kijken en er anders mee om heb leren gaan. Hierdoor heb ik nu meer energie, minder last van stress en ervaar ik mijn autisme minder als een beperking. Dát gun ik veel meer mensen met autisme.
Gelukkig zie ik dat steeds meer mensen bereid zijn om breder te kijken, maar besef ik ook dat er nog veel te verbeteren valt, zowel in het onderwijs als in de zorg. Door mijn bijdrage door middel van het geven van trainingen/workshops en lezingen, heb ik de mogelijkheid om het (soms nog beperkte) beeld te vergroten van wat mensen van autisme hebben. Uitleg geven over wat het inhoudt, begrip creëren, maar ook aangeven dat iemand niet alleen zijn autisme is en nog steeds veel kan bereiken. Dat is mijn kracht.